Nazwa obiektu: Kamienica modernistyczna
Adres obiektu: Plac Konstytucji 3 Maja 6
Czas powstania: 1938 r.
Projektant obiektu: Kazimierz Prokulski
Zleceniodawca obiektu: Bolesława Wrońska
Opis obiektu: Budynek jest świetnym przykładem architektury modernizmu, realizowanej w Radomiu w latach 30. XX w. Wyróżnia się reprezentacyjną fasadą, charakterystyczną formą, detalem architektonicznym oraz nowatorskimi rozwiązaniami komunikacyjnymi i dekoracyjnymi. Kamienica została wzniesiona w technologii tradycyjnej, murowana z cegły i otynkowana, na planie zbliżonym do prostokąta z bocznymi ryzalitami w elewacji frontowej oraz środkowym ryzalitem o zaokrąglonych narożach w elewacji tylnej. Budynek posiada 5 kondygnacji. Boczne ryzality zwieńczone są balkonami. Fasada ma symetryczny układ. Centralnie na parterze znajdują się 4 kolumny w formie gładkich słupów, z kanelowanymi, wąskimi kapitelami. W wyższych kondygnacjach występują pilastry. Na 2 i 3 kondygnacji w części środkowej usytuowane są loggie balkonowe. W 4 kondygnacji na osi środkowej znajduje się półokrągły balkon. Pod gzymsem biegnie fryz kostkowy. W dolnych kondygnacjach elewacji frontowej występuje boniowanie. Ryzality zakończone są otwartymi tarasami. Ryzalit środkowy w elewacji tylnej został zwieńczony schodkowo. W obrębie trzech kondygnacji występują długie balkony o zaokrąglonych bokach. W prawym ryzalicie, na skrajnej osi znajduje się przejazd bramny. Wykonano stropy Kleina nad piwnicą oraz drewniane między kondygnacjami. Wewnątrz mieści się klatka schodowa z żelbetowymi schodami o wyłożonych lastrykiem stopniach z ażurową balustradą, lastrykowe dekoracyjne parapety okienne, okładzina marmurowa na ścianach, drzwi – dwuskrzydłowe, przeszklone, oryginalne w stylistyce modernistycznej. Po obu stronach w tylnej części budynku przed 1945 r. funkcjonowały windy: towarowa i osobowa. Budynek został wpisany do rejestru zabytków nr dec. 175/2013 z dnia 05.03.2013 r.
Historia obiektu: Przedmiotowy budynek został wzniesiony w latach 30. XX w. (ukończony w 1938 r.) wg projektu znanego architekta radomskiego Kazimierza Prokulskiego na zlecenie właścicielki posesji dr Bolesławy Wrońskiej. Początkowo był użytkowany jako dom czynszowy. W czasie II wojny światowej funkcjonował jako hotel „Świt”. W 1946 r. dokonano przebudowy w zakresie m.in. wykonania dachu nad tarasami ryzalitów bocznych, według projektu inż. architekta Z. Bułakowskiego. W ciągu lat szyby na windy zostały przekształcone na pomieszczenia gospodarcze. W 2011 r. zostały przeprowadzone prace remontowe elewacji budynku.
Literatura, źródła:
M. Lipko, Modernistyczna architektura Radomia okresu międzywojennego, Kraków 2011 (praca dyplomowa w Instytucie Historii Architektury i Konserwacji Zabytków na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej).
Dodaj wspomnienie