Park Leśniczówka

Nazwa obiektu: Park „Leśniczówka”

Adres obiektu: Park położony jest pomiędzy ulicami: 25 Czerwca; O. Kolberga, S. Zbrowskiego i Wodną

Czas powstania obiektu: 1962-1965 r.

Zleceniodawca obiektu: Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Radomiu

Opis obiektu: powierzchnia parku wynosi 8 ha, oś główną parku stanowi aleja im. Tajnej Organizacji Nauczycielskiej, łącząca ulice 25 Czerwca i ul. S. Zbrowskiego, od niej rozchodzą się alejki boczne. Przez park przepływa Potok Północny (inne nazwy: Sadkówka, lub Strumień Północny) nad którym znajduje się kilka mostków. Drzewostan parku oparty jest głównie na gatunkach rodzimych (białodrzewy, lipy, wiązy), ale wzbogacony jest też o gatunki drzew i krzewów obcych: platan, tamaryszek, śnieguliczka. W Parku urządzonych jest kilka placów zabaw dla dzieci, duża górka do saneczkowania oraz skate-park. Do Parku przylega budynek Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych oraz Gmach Zespołu Szkół Muzycznych.

Historia obiektu: Pierwotnie był to tren należący do Dyrekcji Lasów Państwowych i stanowił ogrodzony obszar osiedla pracowników tejże instytucji. W okresie międzywojennym na skraju tego terenu wybudowana została Bursa Leśników im. Adama Loreta – obiekt ten na początku XXI w. został wyburzony a na jego miejscu wzniesiona została siedziba Zespołu Szkół Muzycznych im. Oskara Kolberga. Sam Park powstał na bazie istniejącego drzewostanu – w większości było to przerośnięte sadzonki ze szkółki drzewek leśnych prowadzonej przez Lasy Państwowe. Nazwa parku pochodzi od stojącej w nim leśniczówki. Planowe zakładanie parku rozpoczęto w 1962 roku, a gotowy park udostępniony został mieszkańcom Radomia w Święto Odrodzenia Polski 22 Lipca 1965 roku. Na przełomie wieków XX i XXI park przez nieumiejętne gospodarowanie był bardzo zaniedbany. W 2013 roku władze miejskie przeprowadziły rewitalizację parku. Alejki uzyskały nową utwardzoną nawierzchnię, usunięte zostały chore i zagrażające bezpieczeństwu drzewa. Wybudowano szalet publiczny, nową górkę saneczkową, dwa palce zabaw, siłownie na wolnym powietrzu oraz utworzono oczko wodne zasilane z Potoku Północnego. Dokonano również nasadzeń drzew i krzewów oraz kwiatów cebulkowych (krokusy i żonkile). Poważnym problemem w parku jest gniazdująca w nim kolonia gawronów i kawek utrudniająca spacerowanie głównie wieczorem. Wiosną zatrudniani są przez Urząd Miejski sokolnicy, którzy mają za zadanie odstraszać  gniazdujące tam wspomniane wyżej ptaki. Efekty są jednak krótkotrwałe. Owszem nie są w parku zakładane gniazda, ale po zakończonych lęgach – jak już nie ma sokolnika – nasi niechciani towarzysze wracają do parku i nadal zanieczyszczają go odchodami. Mimo tych utrudnień park jest chętnie odwiedzany przez radomian.

Literatura, źródła:

J. Sekulski, Encyklopedia Radomia, Radom 2009, s. 177.