Nazwa obiektu: Budynek Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego
Inne, zwyczajowe/ potoczne nazwy obiektu: Odzieżówka
Adres obiektu: ul. Stefana Żeromskiego 35
Czas powstania obiektu: 1852 r.
Projektant obiektu: Ludwik Radziszewski, Henryk Marconi
Zleceniodawca obiektu: Oddział Dyrekcji Szczegółowej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego
Opis obiektu: Jest to jednopiętrowy budynek, usytuowany frontem do ul. Żeromskiego, ale nieco cofnięty od pierzei ulicy, dzięki czemu posiada cechy willi miejskiej. Fasada budynku, siedmioosiowa, podzielona jest ryzalitami: skrajne, boczne osie są nieco wysunięte przed linię zabudowy. Główny portal wejściowy zwieńczony jest kartuszem herbowym, dziś nieczytelnym. Okna parteru posiadają półkoliste zwieńczenia, te na piętrze są prostokątne. Na wysokości piętra w ryzalitach znajdują się balkony z ozdobnymi, żeliwnymi balustradami.
Historia obiektu: Głównym celem Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Radomiu było udzielanie kredytów ziemianom z regionu radomskiego. Jednym z sekretarzy Towarzystwa w XIX wieku był Julian Malczewski – ojciec Jacka. Na potrzeby instytucji według projektu znanych architektów Ludwika Radziszewskiego i Henryka Marconiego w połowie XIX w. wzniesiono siedzibę, której nadano reprezentacyjny charakter. W 1918 roku odbył się w siedzibie Towarzystwa zjazd ziemianek z terenów okupacji austriackiej (jedną z delegatek była właścicielka podradomskiej Kowali – Maria Kuźnicka po mężu Walewska, autorka wspomnień opisujących rok 1918 w Radomiu). Od 1922 roku w budynku mieścił się oddział Banku Ziemińskiego S.A. w Warszawie, a po jego likwidacji w roku 1933, siedzibę znalazło Państwowe Żeńskie Gimnazjum Krawieckie. W czasie okupacji niemieckiej urządzono w nim tymczasowy szpital wojskowy, następie kasyno niemieckie. Przed budynkiem wybudowano podczas wojny basen przeciwpożarowy. Po wojnie do budynku wróciły szkoły o profilu krawieckim – Technikum Odzieżowe, Zasadnicza Szkoła Odzieżowa (potocznie nazywane Odzieżówką). Wspomniany basen przeciwpożarowy został rozebrany w połowie lat 70. XX wieku, kiedy Radom stał się ponownie miastem wojewódzkim. Zastąpił go piękne zaprojektowany przez Elżbietę i Zdzisława Majów zespół kaskadowych fontann – będących przez wiele lat ulubionym miejscem zabaw młodych radomian. W 2003 roku budynek został przekazany w użytkowanie Państwowej Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Oskara Kolberga. Szkoła Muzyczna wyprowadziła się do nowej siedziby w 2010 roku, a budynek od tej pory stoi nieużytkowany. Obecnie powzięte w nim zostały prace remontowe z zamiarem uruchomienia tu hotelu znanej, światowej sieci „Hilton“.
Literatura, źródła:
J. Sekulski, Encyklopedia Radomia, Radom 2009, s. 29, 272.
Dodaj wspomnienie