Nazwa obiektu: Kościół Matki Bożej Królowej Świata
Inne, zwyczajowe/ potoczne nazwy obiektu: „Święty Gofr”, „Tulipan”, „Róża”
Adres obiektu: ul. Grzybowska 22
Czas powstania obiektu: 1982-2012 r.
Projektant obiektu: Wojciech Gęsiak
Zleceniodawca obiektu: Kongregacja Oratorium św. Filipa Neri – Parafia Matki Bożej Królowej Świata
Opis obiektu: Świątynia założona jest na na planie okręgu o średnicy 42 m. Posiada kształt przypominający rozwijający się kielich kwiatu o dość skomplikowanej konstrukcji (co było jedną z głównych przyczyn tak długiego czasu budowy obiektu). Świątynia, jak wiele budowanych w latach 80. XX w., ma dwa poziomy. Dolny kościół przypomina salę teatralną z amfiteatralnym układem ławek i dużą sceną pośrodku. W tym miejscu aż do początku drugiej dekady XXI w. odbywały się msze św. Górny kościół, bardziej ozdobny i reprezentacyjny ma 1200 m2 powierzchni i trzy antresole. Jego sklepienie – to cztery żelbetowe rozchylające się łupiny, na których krawędziach znajdują się wąskie świetliki. Ta nad ołtarzem jest największa, znajdująca się naprzeciwko (nad głównym wejściem) nieco mniejsza, a pozostałe dwie boczne są najmniejsze i symetryczne do siebie. Wnętrze świątyni jest jednoprzestrzenne, prowadzą do niego trzy wejścia. Na szczycie głównego wejścia ustawiona jest kamienna rzeźba patronki parafii – Matki Bożej Królowej Świata. Połacie dachu z zewnątrz pokryte są blachą o niebieskiej barwie. Wysoki, strzelisty kościół góruje nad osiedlem „Nad Potokiem”. Jego bryła jednak jest łagodna, nie przytłacza okolicznej zabudowy, jest jakby rzeźbą, łagodnie wpisującą się w miejski charakter i krajobraz.
Historia obiektu: Korzenie parafii sięgają 31 grudnia 1938 r., kiedy to z inspiracji ks. prałata Dominika Ściskały (proboszcza parafii Opieki NMP) Towarzystwo Dobroczynne nabyło kamienicę przy ul. Siennej 7/9 z przeznaczeniem na cele opiekuńczo-charytatywne, stając się podwaliną późniejszej parafii. 29 maja 1959 r. w rozwijającej się placówce duszpasterskiej stałą posługę podjęli Księża Filipini. 1 maja 1981 r. powołana została do istnienia przez ks. bpa Edwarda Materskiego Parafia Matki Bożej Królowej Świata. 06 czerwca 1982 r. poświęcony został plac pod budowę nowego kościoła usytuowanego u zbiegu ulic Grzybowskiej i Katowickiej. Świątynia zaprojektowana została przez radomskiego architekta Wojciecha Gęsiaka, absolwenta Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej (w latach 1990-1994 Prezydenta Radomia). 25 grudnia 1984 r. w dolnym kościele budowanej świątyni odprawiona została pierwsza Msza św. (Pasterka), co zapoczątkowało stałą posługę liturgiczną we wznoszonym wciąż obiekcje sakralnym. Na płycie górnego kościoła pierwsza Eucharystia sprawowana była 11 września 1999 r. Na stałe wszystkie nabożeństwa odbywają się tu od 2012 r. Od początku projektu za bryłę świątyni odpowiedzialny był ten sam architekt – Wojciech Gęsiak (we współpracy z Wojciechem Fałatem), dzięki czemu dopilnowana została realizacja pierwotnej koncepcji budowli. Autor projektu przyznaje się do inspiracji gotykiem – zafascynowała go strzelistość, duża skala, symbolika światła, piękne konstrukcje sklepień i co ciekawe nie było jego zamiarem budowanie obiektu przypominającego kielich kwiatu. Formę świątyni można także interpretować jako symbol ówczesnych nadziei na rychły upadek komunizmu. Ta bodaj najbardziej nietypowa świątynia Radomia przez lata obrosła w kilka legend miejskich (jak każdy obiekt stawiany w tak długim czasie). Ludzie mówili przez lata, że budowa kościoła stanęła, bo osiadał grunt i pękały mury budowli, wspominali o specjalnym zwalczaniu budowy świątyni przez komunistów i rozgłaszali różne inne plotki. Radomski kościół z osiedla „nad Potokiem” należy do najbardziej udanych projektów sakralnych w powojennej Polsce. W 2010 r. w rankingu przeprowadzonym przez tygodnik „Polityka” znalazł się dziesiątce najpiękniejszych kościołów w Polsce – mimo że wtedy jego budowa nie była jeszcze zakończona.
Literatura, źródła:
Kościoły Radomia, Radom 2006.
Rocznik Diecezji Radomskiej 2018, Radom 2018.
Dodaj wspomnienie